Matthew 15
ព្រះយេស៊ូបង្រៀនអំពីភាពបរិសុទ្ធ
1ពេលនោះពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ីនិងពួកគ្រូវិន័យមកពីក្រុងយេរូសាឡិមបានចូលមកជិតព្រះយេស៊ូទូលថា៖ 2«ហេតុអ្វីបានជាពួកសិស្សរបស់លោកបំពានទំនៀមទម្លាប់ចាស់បុរាណដូច្នេះ? ដ្បិតនៅពេលបរិភោគអាហារពួកគេមិនលាងដៃទេ» 3ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានបន្ទូលឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «តើហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាបំពានបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយសារតែទំនៀមទម្លាប់របស់អ្នករាល់គ្នា? 4ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថាចូរគោរពឪពុកម្ដាយហើយអ្នកដែលជេរប្រមាថឪពុកឬម្ដាយអ្នកនោះត្រូវស្លាប់។ 5ប៉ុន្ដែអ្នករាល់គ្នានិយាយថាអ្នកណាក៏ដោយដែលនិយាយនឹងឪពុកឬម្ដាយថាអ្វីៗដែលខ្ញុំត្រូវជូនលោកឪពុកឬអ្នកម្ដាយនោះជាតង្វាយថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ 6អ្នកនោះមិនបាច់គោរពឪពុកឡើយដូច្នេះអ្នករាល់គ្នាបំបាត់តម្លៃនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយសារតែទំនៀមទម្លាប់របស់អ្នករាល់គ្នា 7មនុស្សមានពុតអើយ! លោកអេសាយបានថ្លែងព្រះបន្ទូលអំពីអ្នករាល់គ្នានោះត្រឹមត្រូវណាស់ដែលថា 8ប្រជាជននេះគោរពយើងតែបបូរមាត់ទេប៉ុន្ដែចិត្ដរបស់ពួកគេនៅឆ្ងាយពីយើងណាស់។ 9ពួកគេថ្វាយបង្គំយើងជាឥតប្រយោជន៍ទាំងបង្រៀនសេចក្ដីដែលជាច្បាប់របស់មនុស្សទៀតផង ▼▼«ប្រជាជននេះ...ទៀតផង» សូមមើល អេសា ២៩:១៣។ មានចាប់ពី ១៥:៨-៩។
»។ 10ព្រះអង្គក៏ហៅបណ្ដាជនហើយមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ចូរស្ដាប់ហើយយល់ចុះ 11អ្វីដែលចូលតាមមាត់មិនធ្វើឲ្យមនុស្សទៅជាមិនបរិសុទ្ធទេផ្ទុយទៅវិញអ្វីដែលចេញពីមាត់ទេតើដែលធ្វើឲ្យមនុស្សទៅជាមិនបរិសុទ្ធ»។ 12ពួកសិស្សចូលមកជិតព្រះអង្គទូលថា៖ «តើលោកគ្រូជ្រាបដែរឬទេថាពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ីទាស់ចិត្តណាស់ពេលឮពាក្យនេះ?» 13តែព្រះអង្គមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «រុក្ខជាតិទាំងឡាយណាដែលព្រះវរបិតារបស់ខ្ញុំគង់នៅស្ថានសួគ៌មិនបានដាំនោះនឹងត្រូវដកចោល 14ដូច្នេះបណ្ដោយតាមពួកគេចុះពួកគេជាមនុស្សខ្វាក់នាំផ្លូវមនុស្សខ្វាក់ហើយបើមនុស្សខ្វាក់នាំផ្លូវមនុស្សខ្វាក់នោះទាំងពីរនាក់មុខជាធ្លាក់រណ្ដៅមិនខាន» 15លោកពេត្រុសទូលតបទៅព្រះអង្គថា៖ «សូមពន្យល់រឿងប្រៀបប្រដូចនេះដល់យើងខ្ញុំផង» 16ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នានៅតែមិនយល់ដែរឬ? 17តើអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេឬថាអ្វីៗទាំងអស់ដែលចូលតាមមាត់ទៅក្នុងពោះហើយបញ្ចេញទៅក្នុងបង្គន់ទេឬ? 18ប៉ុន្ដែអ្វីៗដែលចេញពីមាត់គឺចេញមកពីចិត្ដសេចក្ដីនោះឯងដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ 19ដ្បិតគំនិតអាក្រក់ការសម្លាប់មនុស្សអំពើផិតក្បត់អំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទការលួចប្លន់ការជេរប្រមាថនិងការធ្វើបន្ទាល់ក្លែងក្លាយសុទ្ធតែចេញមកពីចិត្ដ 20គឺសេចក្ដីទាំងនោះហើយដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធប៉ុន្ដែការបរិភោគដោយមិនបានលាងដៃមិនធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធឡើយ»។
ជំនឿរបស់ស្ដ្រីសាសន៍ដទៃ
21ព្រះយេស៊ូបានយាងចេញពីទីនោះឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់ក្រុងទីរ៉ុសនិងក្រុងស៊ីដូន។ 22នោះមានស្ដ្រីជនជាតិកាណានម្នាក់ដែលរស់នៅតំបន់នោះបានចេញមកស្រែកថា៖ «លោកម្ចាស់ជាពូជពង្សដាវីឌ ▼▼«ពូជពង្សដាវីឌ» ជាឈ្មោះដែលពួកយូដាប្រើសម្រាប់ព្រះសង្គ្រោះ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាថា ជាតំណវង្ស និងជាអ្នកស្នងរាជ្យរបស់ស្តេចដាវីឌ។
អើយ! សូមមេត្ដាខ្ញុំផង! កូនស្រីរបស់ខ្ញុំត្រូវអារក្សចូលធ្វើទុក្ខខ្លាំងណាស់» 23ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមិនបានឆ្លើយនឹងនាងមួយម៉ាត់ឡើយហើយពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គបានចូលមកជិតទូលសុំព្រះអង្គថា៖ «សូមឲ្យនាងចេញទៅព្រោះនាងចេះតែស្រែកពីក្រោយយើង» 24ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់បានឲ្យខ្ញុំមកឯប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលដែលជាចៀមវង្វេងរបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ» 25ប៉ុន្ដែនាងចូលមកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គហើយទូលថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ! សូមជួយខ្ញុំផង» 26ព្រះអង្គមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «មិនគួរយកអាហាររបស់កូនបោះឲ្យឆ្កែទេ» 27ប៉ុន្ដែនាងទូលថា៖ «ចាសលោកម្ចាស់សូម្បីតែឆ្កែក៏ស៊ីកម្ទេចអាហារដែលជ្រុះពីតុម្ចាស់វាដែរ» 28ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយនឹងនាងថា៖ «ឱនាងអើយ! អ្នកមានជំនឿខ្លាំងមែនចូរឲ្យបានសម្រេចដូចអ្នកប្រាថ្នាចុះ» កូនស្រីរបស់នាងក៏បានជាសះស្បើយពីពេលនោះមក។ ព្រះយេស៊ូប្រោសមនុស្សជាច្រើន
29ព្រះយេស៊ូបានយាងចេញពីទីនោះហើយធ្វើដំណើរតាមមាត់បឹងកាលីឡេបន្ទាប់មកព្រះអង្គក៏យាងឡើងលើភ្នំហើយអង្គុយនៅទីនោះ។ 30បណ្ដាជនច្រើនកុះករបានចូលមកជិតព្រះអង្គមានទាំងមនុស្សខ្វិនខ្វាក់ពិការគនិងអ្នកជំងឺផ្សេងទៀតជាច្រើនមកជាមួយនឹងពួកគេដែរ។ ពួកគេបានផ្ដេកអ្នកទាំងនោះនៅទៀបបាទា ▼▼«បាទា» ជារាជសព្ទប្រើសម្រាប់ហៅ «ជើង»។
ព្រះអង្គហើយព្រះអង្គក៏ប្រោសអ្នកជំងឺទាំងនោះឲ្យជាសះស្បើយ។ 31កាលឃើញមនុស្សគនិយាយមនុស្សពិការជាសះស្បើយមនុស្សខ្វិនដើរមនុស្សខ្វាក់មើលឃើញដូច្នេះបណ្ដាជនក៏នឹកអស្ចារ្យហើយសរសើរតម្កើងដល់ព្រះរបស់អ៊ីស្រាអែល។ ព្រះយេស៊ូប្រទានអាហារមនុស្សបួនពាន់នាក់
32ព្រះយេស៊ូបានហៅពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គមកហើយមានបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំអាណិតបណ្ដាជនទាំងអស់នេះណាស់ព្រោះពួកគេបាននៅជាមួយខ្ញុំបីថ្ងៃហើយប៉ុន្ដែពួកគេគ្មានអ្វីសម្រាប់បរិភោគទាល់តែសោះខ្ញុំមិនចង់បញ្ចូនពួកគេទៅវិញទាំងឃ្លានទេក្រែងលោពួកគេអស់កម្លាំងតាមផ្លូវ» 33នោះពួកសិស្សទូលព្រះអង្គថា៖ «នៅទីរហោឋានដូច្នេះតើយើងរកនំប៉័ងមកពីណាឲ្យបានច្រើនដើម្បីចម្អែតបណ្ដាជនដ៏សន្ធឹកបែបនេះ?» 34ព្រះយេស៊ូសួរពួកសិស្សថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាមាននំប៉័ងប៉ុន្មានដុំ?» ពួកសិស្សទូលថា៖ «មានប្រាំពីរដុំនិងត្រីខ្លះដែរ» 35កាលបង្គាប់បណ្ដាជនឲ្យអង្គុយលើដីហើយ 36ព្រះអង្គយកនំប៉័ងប្រាំពីរដុំនិងត្រីទាំងនោះមកអរព្រះគុណរួចកាច់ឲ្យទៅពួកសិស្សហើយពួកសិស្សក៏ចែកឲ្យបណ្ដាជន។ 37គ្រប់គ្នាបានបរិភោគឆ្អែតស្កប់ស្កល់រួចគេប្រមូលចំណិតនំប៉័ងនៅសល់បានប្រាំពីរកន្ដ្រកពេញ។ 38អ្នកដែលបានបរិភោគមានបុរសបួនពាន់នាក់មិនរាប់ស្ដ្រីនិងកូនក្មេងទេ។ 39ពេលរំសាយបណ្ដាជនរួចហើយព្រះអង្គក៏ចុះទូកឆ្ពោះទៅតំបន់ក្រុងម៉ាកាដាន់។
Copyright information for
KhmKCB